Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Το παζλ της εκπαίδευσης 3


Το παζλ της εκπαίδευσης 3



[Ακολουθεί σήμερα η δημοσίευση του τρίτου κατά σειράν χρονογραφήματος για την εκπαίδευση. Κάθε κείμενο παρουσιάζει την εκπαίδευση από τη σκοπιά διαφορετικού υποκειμένου, προκειμένου να συγκροτηθεί ένα ολοκληρωμένο παζλ. Θα ήταν χρήσιμο, για την καλύτερη κατανόηση, να διαβαστούν όλα τα χρονογραφήματα με τη σειρά δημοσίευσής τους.]



Από τη σκοπιά του (προσαρμοσμένου) εκπαιδευτικού



Λοιπόν έχουν αποθρασυνθεί εντελώς μερικοί! Το παίζουν ευαίσθητοι διανοούμενοι, ενώ ασκούν έναν απροκάλυπτο λαϊκισμό και μαθητοπατερισμό! Και δεν το λέω μόνον εγώ. Το άκουσα από πολλούς επώνυμους συναδέλφους το μεσημέρι του Σαββάτου στο στέκι της Ασκληπιού, θα το έλεγαν πολύ περισσότεροι, αν οι εκπαιδευτικοί αποφάσιζαν να διαβάζουν και τα κείμενα αφανών συντακτών στον τοπικό τύπο. Εμένα πάντως με ενόχλησαν πολύ τα δύο συνεχόμενα «χρονογραφήματα» κάποιου Α.Α. που κρύβεται πίσω από την ανωνυμία για να περάσει στους άσχετους μια εικονική πραγματικότητα για την εκπαίδευση. Έφτιαξε μάλιστα περσόνες για να πετύχει το σκοπό του: έναν μαθητή κι έναν «δυσπροσάρμοστο» φιλόλογο! Και τι μαθητή! Προφανώς έναν γόνο της αστικής τάξης, οικονομικά και κοινωνικά ευνοημένο, που κάνει τη εικονική του επανάσταση διεκδικώντας εύσημα κοινωνικοπολιτικής κριτικής και δικαίωσης μιας πορείας περαστικού από το σχολείο. Τους ξέρω καλά εγώ αυτούς τους μαθητές. Μπορεί να μην είμαι φιλόλογος που μπαίνει πολλές ώρες στην τάξη, όμως η προνοητικότητά μου να επιλέξω μια ειδικότητα χωρίς πολλές πολλές απαιτήσεις σε δουλειά και σπαζοκεφαλιές στο σχολείο συνηγορεί για την ευφυΐα μου! Τα σχολεία της Ελλάδας έχουν πιάσει πάτο. Το ξέρουν όλοι αυτό. Απλώς κλείνουμε τα μάτια. Και γι’ αυτό φταίνε όλοι! Πρώτα απ’ όλα οι ίδιοι οι μαθητές. Δεν είναι τίποτε άλλο από μπουκωμένους αχάριστους!  Έρχονται στο σχολείο σινιέ, με το ακριβό τους ρούχο, με το κινητό των 400 ευρώ, σεινάμενοι-λυγάμενοι, και κάποιοι έξυπνοι και προβληματισμένοι συνάδελφοι τους παρουσιάζουν θύματα της καταστάσεως. Δεν με νοιάζει ούτε η καταγωγή τους ούτε αν δίνουν εξετάσεις σε τρία διαφορετικά ισότιμα πτυχία ξένων γλωσσών! Πρόβλημά τους! Δικό τους και των γονιών τους! Δεν θα απαξιώσω εγώ τον εαυτό μου και το μάθημά μου για να τους κάνω το χατίρι. Δεν είναι δευτεροκλασάτο το μάθημά μου, δεν θα τους περάσει! Εδώ δεν τους σκέφτονται οι γονείς τους, θα τους σκεφτώ εγώ; Εγώ για άλλα ήμουν φτιαγμένος, αλλά ας όψεται η τύχη, που θα έλεγαν και οι φιλόλογοι! Αν δεν έπεφτα τότε σε εκείνη την μαθηματικό και μετά απανωτά σε εκείνον τον φυσικό, ξέρω πολύ καλά, και όχι μόνο εγώ, τι θα ήμουν σήμερα! Όμως δεν θα περάσει στα κακομαθημένα! Τα βλέπω εγώ με τι βλέμμα με κοιτάζουν στην τάξη, όταν ετοιμάζομαι να εξετάσω! Ξέρω πολύ καλά ποιος σηκώνει χέρι μόνο και μόνο για να ζητήσει την άδεια να πάει στην τουαλέτα. Γεμίζει το στόμα μου με εκείνο το όχι! Ας πρόσεχε! Τι το κάναμε εδώ! Να βγει έξω, να πάει ποιος ξέρει πού κι εγώ να βρω τον μπελά μου! Δεν παθαίνει τίποτε. Άσε που θα χάσει το πιο σημαντικό μέρος του μαθήματος. Άλλωστε έτοιμος είναι ο ιδίας ειδικότητας συνάδελφος που με υποβλέπει και περιμένει να κάνω την στραβή για να σχολιάσει. Ε λοιπόν, εγώ τους μαθητές τους θέλω σούζα, είπαμε! Βέβαια δεν μπορώ να καταλάβω, πώς γίνεται να αφαιρούνται στην καρακοσμάρα τους με τέτοιου επιπέδου μάθημα που κάνω! Προφανώς θα πηγαίνουν φροντιστήριο. Τότε γιατί δεν ξέρουν που παν τα τέσσερα; Αδιάφοροι, αυτό είναι. Άνθρωποι αποπροσανατολισμένοι, από τον καπιταλισμό και τις αντιφάσεις του, άμοιρα θύματα, μελλοντικά γρανάζια στον μηχανισμό του συστήματος… Πρέπει να αυξήσω τον αριθμό και τη δυσκολία των διαγωνισμάτων. Έτσι θα μάθουν να σέβονται και θα υποχρεωθούν να διαβάζουν. Έχω κι αυτόν τον κατά ειδικότητα συνάδελφο, τον Καλόφημο, που τους ξεσηκώνει τα μυαλά, ότι το νόημα του σχολείου δεν συνίσταται στο κυνήγι της ύλης αλλά στο να μάθετε να σκέφτεστε και άλλα τέτοια μαθητοπατερικά! Πολύφημο έπρεπε να τον βαφτίσουν, τόσο κοντόθωρος που είναι! Άσε που τις προάλλες κάλεσε όλο το τμήμα του στο σπίτι του! Αυτό σηκώνει καταγγελία, κανονικά! Από πού κι ως πού! Πού θα πάει το πράγμα αν γίνουμε ένα με τους μαθητές! Χρειάζεται απόσταση, έτσι θα κερδίσουμε το σεβασμό.  Σιγά μην καθίσουμε να συζητάμε και τα σώψυχά τους! Η ύλη τρέχει. Αύριο μεθαύριο θα έρθει πάλι ο σύμβουλος, τι θα του πούμε; Πώς θα δικαιολογηθεί η καθυστέρηση σε σχέση με τον προγραμματισμό που καταθέσαμε στην αρχή της χρονιάς; Και πού να ξέραμε εμείς αν θα κολλήσουν οι μαθητές μας την γρίπη των χοίρων; Κι ότι θα έκλεινε το σχολείο μια εβδομάδα; Κι ότι θα έκαναν τόσοι μαθητές, τόσες τάξεις, τόσες εκδηλώσεις; Όχι τίποτε άλλο αλλά να κάνει ότι έρχεται τελικά κι εκείνη η αξιολόγηση, θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε. Έστω κι η αυτοαξιολόγηση. Πώς θα δικαιολογήσουμε την καθυστέρηση; Ήρθε κι αυτός ο σύμβουλος και μας ζήτησε μαρτιάτικα να βάλουμε τους μαθητές να κάνουν συνθετικές εργασίες, κάθε μαθητής και συνθετική εργασία. Έτσι λέει θα αναπτύξουν το διανοητικό τους κεφάλαιο, θα μάθουν να χρησιμοποιούν βιβλιογραφία, να δουλεύουν ομαδοσυνεργατικά, ώστε να σπάσει το δασκαλοκεντρικό κατεστημένο μάθημα… Καλά ακούστηκε, όπως οτιδήποτε σπάζει το κατεστημένο. Το θέμα είναι πότε θα βρουν το χρόνο, τη στιγμή που δεν προλαβαίνουν ούτε τις καθιερωμένες ασκήσεις να κάνουν και τις αντιγράφουν έτοιμες. Δεν φτάνει που δεν προλαβαίνουν, δεν φτάνει που δεν συμπεριφέρονται σωστά, ζητάνε και εκδρομές με διανυκτέρευση! Δεν θα το πω δυνατά, γιατί εκεί που φτάσαμε και οι τοίχοι έχουν αυτιά, όμως δεν θα κάνω εγώ τη λάντζα στο σχολείο… Άσε που έγιναν κι αυτές οι μειώσεις στο μισθό, για να σώσουμε την Ελλάδα, λέει, που βουλιάζει. Αδιέξοδο; Πώς θα πληρώσω τώρα τα φροντιστήρια των παιδιών μου, όταν ξέρω ότι το σχολείο δεν φτάνει, ή έτσι λένε όλοι τουλάχιστον; Πώς θα αγοράσω τα βοηθήματα για την επόμενη χρονιά; Πώς θα τα καταφέρω να αυτοαξιολογηθώ θετικά; Πώς θα μπορώ να κρίνω τους μαθητές μου, όταν ο ίδιος είμαι θύμα της κρίσης; Ξέρω ότι μου οφείλεται κύρος, όμως από πού θα το διεκδικήσω, τώρα που δίκαιοι και άδικοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι; Πώς να εμφανιστώ στην Ασκληπιού τώρα που και οι πιο δημοκρατικές εφημερίδες με κατηγορούν ότι δεν δουλεύω, ότι είμαι απλώς ένα παράσιτο που απομυζά τις οικονομίες του έθνους; Μου φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά σε αυτό το θέατρο του παραλόγου! Μήπως θα μπορούσε να βοηθήσει κάποιος απ’ το κοινό;



Α.Α.

Και για την … αντιγραφή: Αγαθοκλής Αζέλης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου