Η ψηφοφόρος

Ήταν μερικά χρόνια πριν την άνοιξη του 1967 και επομένως το πολίτευμα ακόμη δημοκρατικό. Το καθολικό δικαίωμα μυστικής ψηφοφορίας κατοχυρωμένο πλέον και για τις γυναίκες. Θεωρητικά τουλάχιστον. Γιατί το ορεινό χωριό δύο περίπου δεκαετίες νωρίτερα είχε βρεθεί στο επίκεντρο του εμφυλίου, είχε εκκενωθεί, οι κάτοικοί του είχαν εκτοπιστεί για κάποιο διάστημα, οι αντιπαλότητες και τα πάθη είχαν οξυνθεί. Οι ηττημένοι και οι θεωρούμενοι συνοδοιπόροι τους βρίσκονταν υπό διαρκή εποπτεία. Ειδικά στις εκλογές η επαγρύπνηση ήταν επαυξημένη. Για να μη μιλήσει κανείς για τα σημαδεμένα ψηφοδέλτια αλλά και τη δυσκολία να ψηφίσουν γυναίκες αναλφάβητες, που δεν γνώριζαν να υπερασπιστούν εμπράκτως τη μυστικότητα της ψήφου.

Η Λένω ανήκε στους συνοδοιπόρους. Εκείνη δεν το γνώριζε ακριβώς, το γνώριζε όμως ο γιος της. Πώς να ψηφίσει όμως τον σωστό συνδυασμό, ενώ δεν ήξερε να διαβάζει και οι άνθρωποι που βρίσκονταν στο εκλογικό κέντρο ήταν εγκάθετοι των αντιπάλων; Πώς να ψηφίσει την προτίμησή της και συνάμα να προστατέψει τον εαυτό της από τις συνέπειες;

Οι φίλοι κορόιδευαν τον γιο της, ότι αυτή τη φορά δεν του πέρασε και η γιαγιά έδωσε αλλού την ψήφο. Σύμφωνα με τις πληροφορίες η Λένω μπήκε στο εκλογικό κέντρο και οι υπεύθυνοι την καθοδήγησαν να πάρει τα ψηφοδέλτια, για να πάει στη συνέχεια πίσω από το παραβάν και να επιλέξει. Εκείνη, με τα ελάχιστα ελληνικά που γνώριζε τους είπε, τι να τα κάνει τα πολλά ψηφοδέλτια, είναι κι αγράμματη, εκείνη θέλει να ψηφίσει τον καλύτερο, τον Α., κι εκείνου το ψηφοδέλτιο να του δώσουν μόνο.  Έτσι κι έγινε.

Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος, είπε ο Μ., βγάζοντας από την τσέπη έναν φάκελο. Τον άνοιξε κι έδειξε το ψηφοδέλτιο του Α. Η Λένω, έμπειρο μέλος λαϊκού δικαστηρίου επί κατοχής, εφαρμόζοντας τους συνωμοτικούς κανόνες, πήγε πίσω από το παραβάν, έριξε στην κάλπη τον φάκελο που της είχε δώσει ο γιος της, κρύβοντας παράλληλα τον επίσημο στον κόρφο της. Επιστρέφοντας στο σπίτι παρέδωσε το πειστήριο.

Η γιαγιά ξεγλίστρησε. Όμως ο αυθόρμητος Μ. προσκλήθηκε στον σταθμό της χωροφυλακής δι' υπόθεσίν του, όταν μαθαίνοντας μετά από μέρες τα εκλογικά αποτελέσματα φώναξε, καθώς φαίνεται, λίγο πιο δυνατά από ό,τι έπρεπε, έ ρε μπαταριά καλή που φάγανε!

Αγαθοκλής Αζέλης