Hilde Domin: Πού είν' η μυγδαλιά μας

Κείτομαι

στα μπράτσα σου, αγαπημένε

σάμπως η ψύχα στο αμύγδαλο.

Πες μου πού είν'

η μυγδαλιά μας…

 

Κείτομαι στα μπράτσα σου

σάμπως καράβι,

δίχως ρότα και λιμάνι

μα με δελφίνια στην πλώρη.

 

Κάτω απ' τις ράχες μας

μια αλυσίδα από κρεβάτια

τα κρεβάτια στις πολυάριθμες χώρες,

στο πουθενά της νύχτας,

όταν τριγύρω ξένο ένα δωμάτιο βουλιάζει.

 

Όπου κι αν φύγαμε

- όπου πηγαίνουμε, αγαπημένε,

όλα είν' αλλιώς,

όλα  είναι ίδια

 

Παντού αλλιώς σωριάζουν το χορτάρι

για να στεγνώσει

κάτω από τον ίδιο ήλιο.

 

(Μετάφραση: Αγαθοκλής Αζέλης)