Η σκισμένη αφίσα

Στον αγαπημένο φίλο των παιδικών χρόνων Γ.Κ.

Δεν θυμάται πώς άρχισε η γνωριμία. Πάντως τα σπίτια τους είχαν οπτική επαφή. Ο Α. έμενε στο υπόγειο της Καλλιθέας με την αυλή και ο Γ. στον πρώτο όροφο γειτονικής πολυκατοικίας, που το πίσω μπαλκονάκι της έβλεπε σε εκείνη την αυλή. Ήταν αρχές δημοτικού πάντως κι ο Α. έναν χρόνο μεγαλύτερος. Από αυτούς τους δύο υπαίθριους χώρους συνομιλούσαν τα δύο αγόρια, όταν δεν έπαιζαν με τις ώρες Μονόπολη ή ποδόσφαιρο. Σύντομα έγιναν επιστήθιοι και πήγαιναν μαζί στο σχολείο, έλεγαν μαζί τα κάλαντα. Ο πατέρας του υπογείου ήταν εργάτης οικοδομών, οικονομικός μετανάστης και πολιτικός ημιπρόσφυγας από το ορεινό χωριό των πολιτικών διώξεων στο χωνευτήρι της Αθήνας των αρχών του 1970: στην εφηβική του ηλικία διετέλεσε "σύνδεσμος" στην αντίσταση. Ο άλλος πατέρας ήταν ασυρματιστής στα εμπορικά καράβια που όργωναν τους ωκεανούς κι απουσίαζε για μεγάλα διαστήματα. Ο Γ. μετέφερε πληροφορίες του πατέρα του, ο οποίος κατέβαινε σε λιμάνια του υπαρκτού σοσιαλισμού και έβλεπε, λέει, στερήσεις φοβερές κι ότι οι γυναίκες δεν έβρισκαν στην αγορά καλσόν κι αγόραζαν ευκαιριακά από τους ενήμερους περαστικούς ξένους. Ο Α. άκουγε κρυφά τη "Φωνή της Αλήθειας"[i] με τον δικό του πατέρα και ήταν πεπεισμένος ότι τα παραπάνω αποτελούσαν αντικομμουνιστική "προπαγάνδα". Πάντως παρά τις παρεμβολές αυτού του είδους, η φιλία ήταν ισχυρή με στοιχεία αποκλειστικότητας και τα δύο αγόρια έπαιζαν Μονόπολη μέχρι να βαρύνουν τα βλέφαρα. Ένα πρωί της έκτης δημοτικού για τον Α., καθώς πήραν τον δρόμο για το σχολείο, ο Γ. είδε μια αφίσα του Κ.Κ.Ε. σε μια κολώνα της Δ.Ε.Η. Με μια γρήγορη κίνηση έσκισε ένα μέρος της που ξεπρόβαλλε, λέγοντας σε υπερένταση κάτι για προδότες. Η αλλαγή σχολικής βαθμίδας για τον έναν έκανε περιττές τις εξηγήσεις για την απομάκρυνση. Στο πέρασμα των δεκαετιών έφταναν χαιρετισμοί από κοινούς γνωστούς στους διάφορους τόπους εγκατάστασης. Πρόσφατα χτύπησε το τηλέφωνο του Α. κι ακούστηκε η δυναμική φωνή του Γ. από την άλλη άκρη. Είχε λέει διαβάσει ένα εκπαιδευτικό άρθρο του στο διαδίκτυο κι αποφάσισε να τον αναζητήσει. Ήταν πολύ θερμή η προσέγγιση. Διαπίστωσαν ότι οι ακαδημαϊκές τους διαδρομές είχαν διασταυρωθεί, οι αξίες τους ταυτίζονταν, ενώ και οι δυο τους ήταν διευθυντές σε Λύκεια με ίση απόσταση από την Καλλιθέα της εποχής της αθωότητας.

---

[i]Βλ.http://www.biblionet.gr/book/106410/%CE%A8%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B7,_%CE%92%CE%AC%CF%83%CF%89/