Paul Celan: Tenebrae

Είμαστε κοντά, Κύριε,

κοντά και προσιτοί.

Αγγιγμένοι κιόλας, Κύριε.

Γαντζωμένοι ο ένας στον άλλον, λες κι ήταν

το κορμί καθενός μας

το κορμί σου, Κύριε.

Προσευχήσου, Κύριε,

προσευχήσου σε μας, είμαστε κοντά.

Ανεμογερμένοι πορευτήκαμε

πορευτήκαμε, για να σκύψουμε

σε κοιλώματα και κρατήρες.

Στην ποτίστρα πήγαμε, Κύριε.

Ήταν αίμα, ήταν

ό,τι έχυσες, Κύριε

Άστραφτε.

Ακτινοβολούσε την εικόνα σου στα μάτια μας, Κύριε.

Μάτια και στόμα μένουν τόσο ανοιχτά κι αδειανά, Κύριε.

Ήπιαμε, Κύριε.

Το αίμα και την εικόνα που ήταν στο αίμα, Κύριε.

Προσευχήσου, Κύριε.

Είμαστε κοντά.

(Μετάφραση: Αγαθοκλής Αζέλης)

Paul Celan: Σήμερα και αύριο

Στέκω λοιπόν, πέτρινος

κοντά σου,

Ψηλά:

Από πετούμενη άμμο

σκαμμένες οι δυο

τρύπες στο κάτω στρίφωμα του μετώπου.

Μελετημένο

σκοτάδι εκεί μέσα.

Διάτρητο

από σιωπηλά ταλαντούμενα σφυριά

το σημείο που με άγγιζε το μάτι της φτερούγας.

Από πίσω,

ανοιγμένο στον τοίχο,

το σκαλοπάτι,

πάνω του κάθεται η ενθύμηση.

Προς τα εδώ

αργοσταλάζει, από νύχτες φορτωμένη με δώρα,

μια φωνή,

που από εκείνη το ελιξίριο αντλείς

(Μετάφραση: Αγαθοκλής Αζέλης)