Nelly Sachs, Πάντοτε

Πάντοτε

εκεί που πεθαίνουν παιδιά

τα σιγανότερα πράγματα χάνουν την πατρίδα.

Ο μανδύας του πόνου του άλικου δειλινού

μέσα του τη νύχτα μαυλίζει με θρήνο

Του κότσυφα η σκοτεινή ψυχή -

φυσώντας μικροί άνεμοι πάνω από τρεμουλιαστό γρασίδι

σβήνοντας τα χαλάσματα του φωτός

και σπέρνοντας θάνατο-

Πάντοτε

εκεί που πεθαίνουν παιδιά

καίνε τα πυροπρόσωπα

της νύχτας, μοναχικά στο μυστικό τους-

Και ποιος ξέρει για τους οδοδείκτες

Που στέλνει ο θάνατος:

μυρωδιά του δένδρου της ζωής,

κόκκορα λάλημα που τη μέρα μικραίνει

μαγικό ρολόι απ’ το φαιό του φθινοπώρου

στα παιδικά δωμάτια να οδηγείται μαγεμένο –

κυμάτισμα νερών στην όχθη του σκότους

βουερός, τραβηγμένος ύπνος του χρόνου-

Πάντοτε

εκεί που πεθαίνουν παιδιά

σκεπάζονται οι καθρέφτες από τα κουκλόσπιτα

με μια πνοή,

δεν βλέπουν πια από τις δαχτυλόκουκλες τον χορό

ντυμένες παιδικά αιμοφόρα αγγεία·

ο χορός της σιωπής στέκει

σάμπως αποτραβηγμένος σεληνόκοσμος

σε τηλεσκόπιο.

Πάντοτε

εκεί που πεθαίνουν παιδιά

η πέτρα και το αστέρι

και τόσα όνειρα

χάνουν την πατρίδα.

Μετάφραση: Αγαθοκλής Αζέλης